సంపూర్ణ గోలాయణం 79

 

ఇక్కడ పెళ్ళి అవుతుండగా అక్కడ ఇంటి దగ్గర మోహన్ అటు వెళ్ళగానే డమీద బాల్కనీలో పక్కింటి వాకిలి బాగా కనబడేచోట కుర్చీ వేసుకుని కూర్చున్నాడు సూర్యంగారు. వరండా మధ్యలోగేటుకి ఎదురుగా పడక్కుర్చీలో కూర్చుని కన్నార్పకుండా అతి జాగ్రత్తగా రోడ్డువంక చూస్తున్నారు సత్యంగారు. సత్యంగారిని చూసి పళ్ళు కొరుక్కున్నారు సూర్యంగారు. ఎక్కడికో వెళ్ళడానికి సిద్ధమై కూర్చున్నాడు కదిలేడా కాళ్ళు విరిచేస్తాను వెధవని అనుకున్నారు.

యధాలాపంగా పక్కింటి వైపు చూసిన సత్యానికి తనవంకే మింగేసేలా చూస్తున్న సూర్యం కనిపించాడు. మరుక్షణం ఆయన కూడా మింగేసేలా చూశాడు. అలా కాసేపు కళ్ళతోటి యుద్ధం చేసుకున్నాక కర్ర చూపించి నీ కాళ్ళు విరగ్గొడతా అని సైగ చేశాడు సత్యం. వెంటనే చెయ్యెత్తి పళ్ళు రాలగొడతా అని సైగ చేశాడు సూర్యం. అలా కాసేపు సైగల యుద్ధం అయ్యాక నాలిక బయటపెట్టి వ్వె వ్వె వ్వె అని వెక్కిరించాడు సత్యం వెంటనే సూర్యం కూడా వెక్కిరించాడు. అలా వెక్కిరించుకుంటూ వుండగానే కాంపౌండరు కామేశాన్ని వెంటబెట్టుకుని వచ్చేరు చలపతిరావు.

ఆ సమయంలో ఆయన రావడం సత్యంగారికి అంత నచ్చలేదు. అయినా విధిలేక ఆహ్వానించి కుర్చీ చూపించాడు. డాక్టరుగారూ కామేశం గారూ కూర్చున్నారు. డాక్టరుగారికి అంతా అయోమయంగా వుంది. ఆయన చూస్తే బాగానే వున్నాడు. ఏమిటో మరి అనుకుంటూ కూర్చున్నాడు. ఎవరూ ఏమీ మాట్లాడుకోవడం లేదు. గడియారం పదిన్నర కొట్టింది గేటు తెరుచుకుంది కృష్ణ సూట్ కేసు పట్టుకుని లోపలికి వచ్చాడు. ఆఫీసు పనిమీద నాల్రోజుల క్రిందట హైదరాబాద్ కి వెళ్ళాడు.

“ఎరా ప్రయాణం బాగా జరిగిందా?” పలకరించారు సత్యంగారు.

“బాగానే జరిగింది. డాక్టరుగారొచ్చారేం? మీ ఆరోగ్యం ఎలా వుంది? అన్నాడు కృష్ణ.

“ఆరోగ్యం బాగానే వుంది. డాక్టరుగారు వూరికే వచ్చాడు" అన్నారాయన.

లోపలికి వెళ్ళాడు కృష్ణ. రాధని పలకరించి తల్లిని పలకరించి "చెల్లాయ్ ఏది?” అన్నాడు.

“ప్రొఫెసర్ గారి దగ్గరకు వెళ్ళింది అంది వర్ధనమ్మ. అతని కనుబొమ్మలు ముడిపడ్డాయి

"ప్రొఫెసర్ గారు ప్రొఫెసర్ గారు అంటారు. అసలు ఎవరాయన? ఆయనతో చెల్లాయికేం పని?” అడిగాడు.

“ఏమో మరి, నాకేం చెప్తారా పాడా? తండ్రీ కూతురూ ఒకటే గుసగుసలు" విసుక్కుంది ఆవిడ.

వెంటనే ఆ యువకుడు గుర్తొచ్చాడు కృష్ణకి అనుమానం మరింత బలపడింది. “ఆయనిల్లు ఎక్కడో ఎవరికైనా తెలుసా?” అడిగాడు.

“బీచ్ రోడ్ లో వుంది, మనం ఆవేళ వెళ్ళొస్తుంటే చూపించింది దీప" అని గుర్తులు చెప్పింది రాధ.

వెంటనే బయలుదేరాడు కృష్ణ.