సంపూర్ణ గోలాయణం 72

 

అతనే ఆ ప్రసక్తి తెచ్చేసరికి వెదకబోయిన తీగ కాలికి తగిలినట్లు అయింది మోహన్ కి. ముఖం ఇంతచేసుకుని "దీపికా నేనూ ప్రేమించుకుంటున్నాం. ఐ లవ్ హర్. షి లవ్స్ మి. మా ఇద్దరికీ ఒకరంటే మరొకరికి చచ్చేంత ఇష్టం!” అసలు విషయం మూడు ముక్కల్లో చెప్పేశాడు.

“మరి మిమ్మల్ని తన కాబోయే అల్లుడిగా చెప్పాడు సూర్యంమామయ్య. భారతిని మీ కిచ్చి పెళ్ళిచేస్తాననీ, మీరు తన ఫ్రెండ్ కొడుకనీ మీరు తనింట్లోనే వుంటున్నారని చెప్పాడు అదంతా అబద్ధమా?” మరింత కరుగ్గా అడిగాడు.

వేగంగా తల ఆడించాడు మోహన్ "కాదు! అదంతా అక్షరాలా నిజం! కానీ"

అతని మాట పూర్తి గానే లేదు. కృష్ణ చెయ్యి మోహన్ కాలర్ మీదికి వెళ్ళింది. “రాస్కెల్ ఎంత ధైర్యం నీకు! మా కళ్ళల్లో కారం కొట్టి యింత నాటకం ఆడతావా? ఇదే ఫస్టు లాస్ట్ వార్నింగ్..... నేను నిన్నో కంట కనిపెడుతూనే వుంటాను. మళ్ళీ చెల్లాయితో మాట్లాడినట్లుగానీ తెలిసిందా నరికి పారేస్తాను. జాగ్రత్త!' మెల్లిగానే మాట్లాడుతూ కఠినంగా వార్నింగ్ యిచ్చి విసవిస వెళ్ళిపోయాడు కృష్ణ.

మొద్దుబారిపోయాడు మోహన్. యాంత్రికంగా ఓ రిక్షా పిల్చి దాన్లో యెక్కి కూర్చున్నాడు ఆ రాత్రి అంతా కంటిమీద కునుకే లేదు, తెల్లారాక టైఫాయిడ్ జ్వరం పట్టి లేచినవాడిలా వున్న మోహన్ ని చూచి కంగారు పడిపోయారు సూర్యంగారు. అప్పటికప్పుడు ఫేమిలీ డాక్టర్ చలపతిరావుగారిని పిలిపించారు. భారతి అయితే పాపం నవల చదవడం కూడా మానేసి పక్కన కూర్చుంది. వాళ్ళ ఆప్యాయత ఆదరణ చూస్తుంటే సిగ్గుగా వుంది. ఆపీసుకి వెళ్దామని వచ్చిన శ్యామ్ కూడా అతడిని చూసి లబలబలాడాడు.

“ఏమిటి? ఏమయింది?” అన్నాడు కంగారుగా.

అటూ ఇటూ చూసి "ఏముంది? మీ సలహా పాటించాను. పెద్దవాళ్ళని ఒప్పించే ప్రయత్నం చేశాను" అన్నాడు మోహన్.

“ఏమైంది? ఫలించిందా?”

“ఆ! బ్రహ్మాండంగా. మామగారేమో నన్ను చూడగానే కర్ర పుచ్చుకుని వెంటపడ్డాడు. బావమరిదిగారేమో వాళ్ళ చెల్లెలివంక చూస్తే నరికి పారేస్తానన్నాడు!” దీనంగా చెప్పాడు.

శ్యామ్ కి చాలా జాలి వేసింది ప్చ్ ఏమిటి? చెడురోజులు వస్తే అంతే. ఏది తలపెట్టినా ఎదురు తిరిగుతుంది. కానీండి ఏం చేస్తాం? గడువు యింకా వారం రోజులుంది. ఈలోగా మీ ప్రయత్నం మీరు చెయ్యండి. ఈ పూటకి రెస్ట్ తీసుకోండి" అనేసి వెళ్ళిపోయాడు.