సంపూర్ణ గోలాయణం 70
ఇద్దరూ హోటల్ కి వెళ్ళారు. మీల్స్ కి ఆర్డర్ వేశాడు శ్యామ్ "నిన్న సాయంత్రం అటునించి వస్తూ చూశాను. మీరూ మీ గర్ల్ ఫ్రెండ్ జంక్షలోకనిపించారు" అన్నాడు.
“నేనా! లేదే! ఎవరిని చూసి ఎవరనుకున్నారో. ఇన్నిసార్లు నేనే అనుకుని పోరాబడ్డారంటే నా డూప్ ఎవరైనా వున్నాడేమో వీటికి చూడాలి" నేనసలు అటు వెళ్ళనేలేదు. బజారుకి వెళ్ళి షేవింగ్ క్రీమ్ కొనుక్కుని యింటి కొచ్చేశాను. ఎప్పటిలాగే దబాయించేశాడు.
ఒళ్ళు మండిపోయింది శ్యామ్ కి. కాలరు పుచ్చుకుని నిలదీయాలనిపించింది. అంతలోనే కోపం దిగమింగుకుని నవ్వు తెచ్చిపెట్టుకున్నాడు "ఈ పూట మిమ్మల్ని ఎందుకు పిల్చానో తెలుసా? మీకు మంచి శుభవార్త చెప్పాలి" అన్నాడు.
“ఏమిటది?”
“నాకో మంచి మేచ్ సెటిల్ అయింది.”
మోహన్ ఎగిరి గంతేశాడు. “అలాగా! హార్టీ కంగ్రాట్స్. యెవరా లక్కీ గర్ల్? పెళ్ళెప్పుడు?” అన్నాడు.
“థాంక్యూ! వివరాలడిగారు కదూ? ఈ ఊరే ఆ అమ్మాయి అందంగా వుంటుంది. చాలా మంచమ్మాయి. వాళ్ళది మంచి ఫామిలీ. బి.ఏ. పాసయింది వాళ్ళ నాన్న గారు కలెక్టరాఫీసులో పనిచేసి రిటైర్ అయ్యారు. ఆయన పేరు నారాయణ మూర్తి. ఆ అమ్మాయి పేరు దీపిక" తాపీగా వివరాలు చెప్పాడు శ్యామ్.
కత్తి వేటుకి నెత్తురు లేనట్లు పాలిపోయింది మోహన్ మొహం. అతని ముఖంలో మారిపోతున్న రంగులని గమనిస్తూ చెప్పుకు పోతున్నాడు శ్యామ్. “నాకు ఆవిడ నచ్చింది. మా నాన్నగారికి లెటర్ రాస్తారుట వాళ్ళు ఓసారి మాట్లడేసుకుని ముహూర్తాలు"
యిక వినలేక చెయ్యిచాపి వారించాడు మోహన్. “మీరు చెప్పేది నిజమేనా?” నీరసంగా అడిగాడు.
“ఆహా అక్షరాలా నిజం. మా ఇంటావిడ ఈ మేచ్ చెప్పారు ఆవిడే మధ్యవర్తి" అన్నాడు శ్యామ్.
కాసేపు కదలకుండా రాయిలా కూర్చున్నాడు మోహన్. ఆ తరువాత ;శ్యామ్ మీతో చాలా మాట్లాడాలి" అంటూ మొదలుపెట్టి మొదటినించి జరిగింది అంతా చెప్పుకొచ్చాడు. “దీపికను చూడగానే లవ్ చేశాను నేను. లవ్ ఎట్ ఫస్ట్ సైట్. తనులేకుండా బ్రతకలేను" అన్నాడు దీనంగా.
“మరైతే భారతి?”
“భారతిని ఆ ఉద్దేశ్యంతో నేను ఏనాడూ చూడలేదు శ్యామ్. సమయం చూసి మామయ్యతో చెప్పాలని చూస్తున్నాను. కానీ పరిస్థితులు కలిసి రావడం లేదు. ఎటు చూసిన అగమ్యగోచరంగా వుంది!” అని వాపోయాడు.
“దీపిక కూడా సరేనంది అంటున్నారు కదా యిక ఆలస్యం ఎందుకు? పెద్దవాళ్ళకు చెప్పి గడువుకి ముందే పెళ్ళి చేసేసుకుంటే పందెం గెల్చుకోవచ్చు కదా!” తేలిక పడిన మనస్సుతో అడిగాడు శ్యామ్.
“అంత అదృష్టమా నా ముఖానికి! పెళ్ళికైతే ఒప్పుకుందిగానీ ఇప్పుడప్పుడే పెళ్ళి చేసుకోదట".
అతను చెప్పిందంతా విన్న శ్యామ్ కి నవ్వు వచ్చేసింది "పోనీ ఆ ఎక్స్ పెరిమేంట్ అయ్యేదాకా ఆగరాదూ!” అన్నాడు నవ్వేస్తూ.
పేలవంగా నవ్వాడు మోహన్. ఏడవలేక నవ్వినట్లు వుంది ఆ నవ్వు "నవ్వండి! ఏం చేస్తాం! ఇలా నవ్వులపాలు అయిపొయింది నా బ్రతుకు"
“ఛ ఎంతమాట! ఏదో సరదాగా నవ్వేశాను. మీకేం సాయం కావాలన్నా చేస్తాను. చెప్పండి!” అన్నాడు శ్యామ్.
“మీకూ, ఆవిడకి అంగీకారం అయింది. ఇకపోతే పెద్దవాళ్ళు సరే అనాలి. అంతే కదా! ధైర్యంచేసి మంచిరోజు చూసి అడిగెయ్యండి!” సలహా చెప్పాడు.
