సంపూర్ణ గోలాయణం 69

 

అడపాదడపా వాళ్ళింట్లో భోం చెయ్యమంటుంది ఆవిడ. ఆనందంగా అంగీకరిస్తాడు అతను. కానీ ఆ వేళ అతనికి వాళ్ళింట్లో భోంచేసే మూడ్ లేడు వద్దన్నాడు. కానీ ఆవిడ వినలేదు. బలవంత పెట్టేసింది విధిలేక అంగీకరించాడు. శ్యామ్ కి, విశ్వనాథానికి పక్కపక్కనే వడ్డించింది వుట్టిలక్ష్మి.

“శ్యామ్ సుందరంగారూ? ఉద్యోగం వచ్చేసింది, మరి పెళ్ళి ఎప్పుడు చేసుకుంటారు?” అని అడిగేసింది.

“నాకిప్పుడే పెళ్ళి చేసుకోవాలని లేదండీ" అనేశాడు శ్యామ్.

“సర్లెండి అప్పుడే ఏమిటి?” “ఎన్నాళ్ళు హోటల్ భోజనం చేస్తారు చెప్పండి. నా మాట విని లక్షణంగా పెళ్ళి చేసుకోండి. మంచి సంబంధం చూశాను. ఈ వీధిలోనే వాళ్ళ ఇల్లు. సత్యనారాయణ మూర్తిగారని కలెక్టరాఫీసులో పనిచేసేవాడు, పాపం ఆరోగ్యం బాగుండక రిటైరై పోయాడు. మంచి కుటుంబం. మంచి సాంప్రదదాయం ఇద్దరే పిల్లలు. కొడుకు పెద్దవాడు ఉద్యోగం చేసుకుంటున్నాడు ఈ అమ్మాయి రెండోది డిగ్రీ తీసుకుంది

అమ్మాయి చక్కగా చిదిమి దీపం పెట్టుకునేలా వుంటుంది. గొప్ప ఐశ్వర్యవంతులుకారు గానీ పెట్టుపోతలకేం లోటుచెయ్యరు. వాళ్ళు అమ్మాయి పెళ్ళి చెయ్యాలని తొందరలో వున్నారు, మీరు సరేనంటే మీ పెద్దవాళ్ళకి రాస్తాం. అందరికి నచ్చితే ముహూర్తాలు పెట్టుకోవచ్చు" ఎక్కడా ఆగకుండా చెప్పేసింది.

అసలే అయోమయంగా వున్న శ్యామ్ కి ఈ వివరాలు వినేసరికి మరింత మతిపోయింది. అతని ముఖం వంక చూసిన విశ్వనాథం ఇక లాభం లేదని రంగప్రవేశం చేశాడు. “లక్ష్మీ... నువ్వు కాస్తాగు" అని కసిరేశాడు.

ఆదరంగా శ్యామ్ భుజం తట్టాడు. “కంటికి నదురుగా కనిపించే బ్రహ్మచారి. అందులోనూ ఉద్యోగస్తుడు మీకీ బాధలు తప్పవుమరి!” అన్నాడు హాస్యంగా.

చిన్నగా నవ్వేడు శ్యామ్. “లక్ష్మి చెబుతున్న మేచ్ చాలా మంచిది. అసలు పెళ్ళి అనేది మీ స్వవిషయం. ఏదో మంచి సంబంధం కదా అని ఆరాటపడుతోంది లక్ష్మి. మీరూ ఆలోచించుకోండి. తొందరపడాల్సింది ఏమీలేదు. బలవంతం అంతకంటే లేదు అన్నాడు పెద్దరికంగా. రాత్రంతా కలతనిద్దరే అయింది అతనికి మర్నాడు పొద్దున రోజుకంటే ముందు బయలుదేరి మోహన్ వాళ్ళింటికి వెళ్ళాడు. అలవాటు ప్రకారం వాకిట్లోనే ఎదురయింది భారతి.

రోజూ అతను నమస్కారం పెడితే ప్రతి నమస్కారం పెట్టే భారతి ఆరోజు అతన్ని చూడగానే కంగారుగా ఎదురొచ్చింది "అలావున్నారేం ఆరోగ్యం బాగా లేదా" అని అడిగింది ఆత్రంగా.

శ్యామ్ మనస్సు కలుక్కుమంది "ఏం లేదు నేను బాగానే వున్నాను!” అన్నాడు.

తల ఆడించింది భారతి "మామూలుగా లేరు. ఊర్నిండా ప్లూజ్వరాలు ఎందుకైనా మంచిది ఓ సారి డాక్టర్ ని చూపించుకోండి. వంటరిగా వుంటున్నారు. మీకు ఏ జ్వరమైనా వస్తే ఎంతకష్టం" అంది మరింత ఆదరంగా.

బలవంతాన తలతిప్పుకుని "మోహన్ ఏం చేసున్నాడు?” అంటూ లోపలికివెళ్ళిపోయాడు.

హాల్లోనే వున్నాడు మోహన్. ఇతన్ని చూసి గోడగడియారం వంక చూశాడు "ఏమిటీ మా వాచీ స్లోనా?” అన్నాడు.

“కాదు నేనే కొంచెం ఎర్లీగా వచ్చాను. మీతో ఓ ముఖ్యమైన విషయం మాట్లాడాలి. ఎర్లీగా బయలుదేరాం! భోజనం బయట చెయ్యొచ్చు" అన్నాడు శ్యామ్. సీరియస్ గా వున్న అతడిని చూసి మారు మాట్లాడకుండా బయదేరాడు మోహన్.