సంపూర్ణ గోలాయణం 64

 

ఇంకా చాలా మంది కంపార్టుమెంట్లలోంచి దిగుతున్నారు. ఓ సారి ఆ చివరిదాకా వెళ్ళి వెనక్కి వచ్చాడు. క్రమంగా ప్లాట్ ఫాం ఖాళీ అయిపొయింది. ఓ త్రీ టయర్ బోగీ పక్కన నిలుచుని కనిపించింది ఓ అమ్మాయి. పక్కన సూట్ కేసు. రండు పెద్ద పెద్ద తెల్ల టిఫీన్లు రెండు తాటాకు బుట్టలు, అరటి పళ్ళ గెల. ఆ అమ్మాయి వంకే చూస్తూ అటు వెళ్ళాడు. ఎవరూ తనకి కావాల్సిన వాళ్ళలా కనిపించలేదు. మళ్ళీ వెనక్కి వచ్చి దూరాన నిలబసి ఆ అమ్మాయి వంక పరీక్షగా చూశాడు. తనవంకేచూస్తున్న అతనికి చూసి తల తిప్పుకుంది ఆ అమ్మాయి.

మళ్ళీ అనుమానం వచ్చింది అతనికి ఒక్కక్షణం ఆలోచించి వెళ్ళి కంపార్టుమెంట్ కి అతికించి వున్న చార్టు చూశాడు. సగం చిరిగిపోయి వుంది అది. వున్న సగభాగంలో తనక్కావలసిన పేరు లేదు. ఇంకోసారి ఎగాదిగా ఆ అమ్మాయిని చూసి దగ్గరకు వెళ్ళాడు. సూట్ కేస్ టాగ్ మీద కనిపించాయి రాధ అనే అక్షరాలు. అమ్మయ్య అనుకుని "నువ్వు రాధవా? నేను కృష్ణని" అన్నాడు.

అంతే తారాజువ్వలా లేచింది రాధ "ఇందాకటినించీ చూస్తున్నాను నీ వ్యవహారం! ఏం నీకు అక్కా చెల్లెళ్ళు లేరూ?” అంటూ పెద్ద గొంతేసుకుని అరవసాగింది.

చుట్టుపక్కలున్న జనం అంతా పరిగెట్టుకువచ్చారు "ఎమిటమ్మాయ్? ఏం జరిగింది?” ఓ నడివయస్సాయన అడిగాడు.

“చూడండి! ఈ రౌడీ ఇందాకటినుంచి నావంకే చూస్తూ వూరికే అటునించి ఇటు ఇట్నించి అటూ తిరుగుతున్నాడు. నేను ఒంటరిగా వచ్చాను. బంధువుల ఇంటికి వెళ్ళాలి మా వాళ్ళు వస్తానన్నారు. వాళ్ళ కోసం చూస్తూ నిలబడ్డాను, వంటరిగా ఉన్నానని అలుసు ,కనిపెట్టి దగ్గరికొచ్చి నువ్వు రాధవి నేను కృష్ణుడిని అంటూ ఏమిటేమిటో మాట్లాడుతున్నాడు" అంది రాధ.

చుట్టూ చేరిన జనం అంతా కృష్ణ వంక కోపంగా చూశారు "అమ్మో! పట్టపగలే, స్టేషన్ లో ఆడపిల్లని ఏడిపిస్తున్నాడంటే గుండెలు తీసిన బంటులా వున్నాడు" అని గుసగుసలాడుకున్నారు.

“ఏవయ్యా నీకు బుద్ధి వుందా? చూడ్డానికి మర్యదస్తుడిలా వున్నావు. వంటరిగా దొరికింది కదా అని ఆడపిల్లని అల్లరి చేస్తావా?” అంటూ పోట్లాటకు సిద్ధపడ్డాడు ఒక యువకుడు.

“ఇలాంటి వాళ్ళని దేహశుద్ధి చేసి వదలాలి బాబూ!” అంటూ తన్నడానికి రెడీ అయిపోయాడు.

తెల్లబోయి నిలబడి జరుగుతున్నది అంతా చూస్తున్న కృష్ణ తెలివి తెచ్చుకుని చేతులు జోడించాడు. “అయ్యా, అమ్మలారా కాస్త నా మాటలు వినండి నేను రౌడీని కాను, నా పేరు కృష్ణ మా బంధువుల అమ్మాయి బెజవాడ నుంచి వస్తుంటే రిసీవ్ చేసుకోడానికి వచ్చాను. ఆవిడ పేరు రాధ. ఈవిడ ఆవిడేనేమో అనుకుని పలకరించాను. అంతేగానీ ఏడిపించాలనీ, ఆట పట్టించాలనీ కాదు" అన్నాడు.

“ఏమిటి? నువ్వు వర్ధనమ్మ అత్తయ్య కొడుకువా?” అంది రాధ ఆశ్చర్యంగా.

అవును... అని తలూపాడు కృష్ణ.