Prema Pandem part 20
అతను తనకి అలా దూరంగా జరగడంతో ఇష్టం లేదేమో.. తల ఎత్తి అతన్ని చూస్తూ "భౌ ..." అంది కోపంగా. అంటే... చిక్కబట్టుకున్న అతని ధైర్యం జారిపోయింది. మరొక రెండడుగులు వెనక్కి వేసి చిన్నగా కేకవేసి "సరోజా... మీ కుక్కని దూరంగా తీసుకెళ్ళవా..." అన్నాడు రాంబాబు. అనకూడని మాట అనేశాడు కంగారులో. అతని మాట పూర్తి అయీ అవకముందే వ్యాఘ్రేశ్వరరావు ముఖంలో రంగులు మారిపోయాయి. "ఏమిటి... కుక్కా?" కళ్ళు చిట్లించి చూస్తూ అడిగాడు. రాంబాబుకి తను చేసిన పొరపాటు అర్థమయింది. "అంటే... అదే... బామ్మర్దీ! ఛీ... కాదు... తమ్ముడూ... సరోజకి! ఆహా... అది కాదండీ! వీడ్ని మీ సొంత కొడుకులా చూసుకుంటారు కదా చాలా గొప్ప విషయం. మనిషికి ఇంట భూతదయ ఉండటం. అవును గానీ వీడి పేరు (వీడు అని అనొచ్చో లేదో) అదే వీరు... వీరి పేరేంటో గుర్తు రాక ఇందాక పొరబాటునా..." వూర్కే కంగారుపడిపోసాగాడు అతను.
సరోజ నొసలు మీద కొట్టుకుని "టైగర్! ఇలారా..." అని టైగర్ మెడ చుటూ వున్నా తోలుపతకా పట్టుకుని వెనక్కి లాగింది. "ఆ... టైగర్! పేరు చాలా బాగుంది చాలా బాగుంది" ఇబ్బందిగా నవ్వాడు రాంబాబు. "దీన్ని ఆయన వెళ్ళిపోయే దాకా ఎక్కడయినా కట్టి ఉంచు" అని పనివాడికి దాన్ని అప్పజెప్పి వెనక్కి వచ్చింది. "లోపలికి పోదాం పదండి" రాంబాబు వంక అదో మాదిరిగా చూస్తూ అన్నాడు వ్యాఘ్రేశ్వరరావు. వాళ్ళు హాల్లో కూర్చోగానే వంట మనిషి బంగారమ్మ వచ్చి అడిగింది "వంట రెడీ అయ్యిందయ్యా బాబూ! వడ్డించేయ్యమంటారా?" "అప్పుడేనా?" అన్నాడు వ్యాఘ్రేశ్వరరావు "ఆయన మళ్ళీ చాలా దూరం వెళ్ళాలి గదా డాడీ?" అంది సరోజ. "సరే... అలాగయితే వడ్డించెయ్ ..." బంగారమ్మతో చెప్పాడు వ్యాఘ్రేశ్వరరావు.
ముగ్గురూ డైనింగ్ టేబుల్ ముందు కూర్చున్నారు టేబుల్ మీద చికెన్ మసాలా, ఫిష్ ఫ్రై, గుత్తి వంకాయ కూర, టమోటా పచ్చడి, సాంబార్, రసం, మీగడ పెరుగు ఉన్నాయి. అన్నీ రాంబాబుకు నచ్చిన వంటకాలే. సరోజ వంక చూశాడు. ఆమె నవ్వింది ఆమె వంట మనిషికి చెప్పి ఆ ఐటమ్స్ అన్నీ చేయించిందని గ్రహించాడతను. "ఊ ఇంకా జం ఝటక్ కానివ్వండి" అన్నాడు వ్యాఘ్రేశ్వరరావు తన ప్లేట్లో వడ్డించుకుంటూ. పావుగంటలో వాళ్ళ భోజనం అయిపొయింది ముగ్గురూ హాల్లోకి వచ్చి కూర్చున్నారు. ఒక నిమిషం మౌనం తర్వాత వ్యాఘ్రేశ్వరరావు గొంతు సవరించుకుని అన్నాడు " ఇప్పుడు అసలు విషయానికి వద్దాం..." ఆగి ఇద్దరి వంకా చూశాడు. ఇద్దరిలో టెన్షన్ .... "మీరిద్దరూ ప్రేమించుకున్నారు. అవునా?" అడిగాడు రాంబాబు సోఫాలో ఇబ్బందిగా కదిలాడు.
సరోజ మాత్రం అంది "అవును డాడీ!" "చూడమ్మ బేబీ! పుట్టినప్పటి నుండీ నువ్వేం కోరినా నేను కాదనలేదు. నిన్ను నేను ఎంత గారాబంగా పెంచానో నీకు తెలుసు ఏనాడూ నిన్ను నేను కష్ట పెట్టలేదు. అవునా?" "అవును డాడీ" "నీ మంచి చెడ్డలు నీకు తెలుసు. నువ్వు ఎ విషయంలోనూ పప్పులో కాలేయ్యవని నాకు తెలుసు" కొన్ని క్షణాలు ఆగాడు. సరోజా, రాంబాబూ ఇద్దరు ఆతృతగా ఎదురుచూడసాగారు ఆయన ఏం చెప్తాడోనని. చిరునవ్వు నవ్వి" కాబట్టి... మీకు నేను ఏ విధంగానూ అడ్డు రాను మీ పెళ్ళికి నాకేం అభ్యంతరం లేదు..." ఆ మాట వింటూనే ఆమె ఒక్క గెంతు గెంతి తండ్రి పక్కన కుర్చుని ఆయన మెడ చుట్టూ చేతులు వేసి "డాడీ ...! యూ ఆర రియల్లీ వండర్ పుల్...! ఐ లవ్ యూ డాడీ ..." అంటూ బుగ్గమీద ముద్దు పెట్టుకుంది. రాంబాబుకి కూడా సోఫాలోంచి లేచి ఇల్లంతా గెంతులేస్తూ గట్టిగా "యా హూ..." అని అరవాలనిపించింది. తనలోని సంతోషం మొత్తం మొహం మీద ప్రతిఫలిస్తుండగా. "థాంక్సండీ చాలా థాంక్స్ " అన్నాడు. "కానీ ఒక్క షరతు...." ఖంగున మ్రోగింది వ్యాఘ్రేశ్వరరావు గొంతు.
