Prema Pandem part 35

 

కండక్టర్ దగ్గర తనకూ, సరోజకూ టిక్కెట్స్ తీసుకున్నాడు రాంబాబు. “టిక్కెట్! టిక్కెట్!” అంటూ ముందుకు వెళ్ళిపోయాడు కండక్టర్. “నా స్టాఫ్ వచ్చ్చేస్తున్నట్టుంది... నేనింకా దిగాలి!” అంది సరోజ. అంత అందమైన అమ్మాయి అప్పుడే తన ప్రక్క నుండి వెళ్లిపోతుంటే బాధ అనిపించింది అతడికి. “మీరుండేది ఎక్కడ?” ఏమనాలో తోచక అడిగాడు. “హిమాయత్ నగర్ లో... ఓ కాగితం ఉంటే ఇవ్వండి నా అద్రసూ ఫోన్ నెంబరూ రాసిస్తా” ఆ మాట వినగానే అతడు సంతోషంతో ఉక్కిరిబిక్కిరి అయ్యాడు. గబగబా జేబులన్నీ వెతికాడు ఒక్క కాగితం ముక్క కూడా కన్బదలేఉద్. “మీ చేతిలోని త్కీట్ ఇవ్వండి... దాని మీద రాసిస్తాను” అంది సరోజ. రాంబాబు తిక్కేట్టూ, పెన్నూ ఆమెకి ఇచ్చాడు ఆమె దాని మీద తన ఇంటి అద్రసూ, ఫోన్ నెంబరూ రాసిచ్చింది. “మీకు ఫోన్ చెయ్యాలని అనిపిస్తే ఫోన్ చెయ్యండి” “అయ్యో! తప్పకుండా ఫోన్ చేస్తానండీ” ఆమె రాసిచ్చిన అడ్రసు వంక ఏదో విలువైన వజ్రాన్ని చోస్తున్నట్టు కళ్ళు ఇంతింత చేసుకుని చోస్తూ సంతోషంగా అన్నాడు అతడు.

బస్సు స్టాపులో ఆగింది”సరోజ లేచి నిలబడింది”థాంక్సండీ! మీ వాళ్ళ ఆ శనిగాడి బాద్ తప్పింది” “అయ్యో... ఆ మాత్రం డానికి థాంక్స్ ఎందుకండీ...?” మొహమాటంగా అన్నాడు రాంబాబు. “పోనీ మీ ప్రక్కన కుర్చోనిచ్సినందుకు!” నవ్వుతూ అంది. “నేనింకా వస్తాను. బస్సు కదిలిపోతుంది” అంటూ గబగబా గుమ్మందాకా వెళ్లి బస్సు దిగిపోయింది. అతనికి బాధగా నిపించిది. మరో అయిదు నిమిషాల్లోబస్సు అతని ఆఫీసు దగ్గర ఆగింది. బస్సు దిగి పది గజాలు నడిచిన అతడు హఠాత్తుగా రోడ్డుమీద ఆగి పోయి చేతుఅల వానక చూసుకుని కెవ్వుమని అరిచాడు. కారణం సరోజ అద్రసూ ఫోన్ నెంబరూ రాసి ఇచ్చిన బస టికెట్అతని చేతిలో లేదు బస్సు వున్నంత సేపూ టిక్కెట్ పట్టుకుని బస్సు దిగగానే క్రింద పడెయ్యడం అతనికి అలవాటు. ఆ అలవాటు ప్రకారం పరధ్యానంలో ఆమె అడ్రసు ఉన్న టిక్కెట్ అతను కింద పారేశాడు.

రాంబాబు పరుగులాంటి నడకతో బస్సుస్తపు చేరుకున్నాడు. అతను పడేసే విధంగానే క్రింద చాలా మంది టిక్కెట్లు పారేశారు. “ఇ టిక్కెట్ ముక్కల అన్నింటి మధ్యా నా టిక్కెట్ ముక్క ఎక్కడుందో!!” అని తల పట్టుకుని కొన్ని క్షణాల పాటు నిల్చున్దిపోయాడు. కానీ అలా తల పట్టుకుని ఉంటే లాభం లేదనీ, టిక్కెట్ ముక్క వెతకాల్సిన్దేననీ అతనికి తోచింది. మరుక్షణం క్రిందికి వంగి ఆ టిక్కెట్ ముక్కలన్నీ ఏరి చూడసాగాడు రాంబాబు. ఆ దారిన నడుస్తున్న అన్దరోఒ అతడ్ని వింతగా చూడసాగారు. “కొంపదీసి వీళ్ళంతా నన్ను చిత్తూ కాగితాలు ఎరుకునేవాడని అనుకోరు కదా? ఛ ఛ... అలా ఎందుకనుకుంటారు! నా డ్రెస్సింగూ, నా గెటప్పూ అలా లేదుగా!?” తనకి తానూ సర్ది చెప్పుకున్నాడు. అలా పావుగంట సేపు పుట పాత మొత్తం వొంగుని వెతికాడు. ఆ టిక్కెట్ ముక్క దొరకలేదు. గాలికి ఎక్కడ కొట్టుకుపోయిందో ఏమో...!!

రాంబాబు నడ్డి పట్టుకుపోయింది. నిస్పృహగా ఆఫీసు దారి పడ్డాడు. నడుం పట్టుకుని పోవడం చేత కొన్ని క్షనాలదాకా వంగి నడిచాడు. “ఎంతో ఏ కాలం కుర్రాళ్ళకి వయసులోనే వృద్దాప్యం వచ్చేస్తోంది... లేకపోతే ఏ వయసులోనే నడుం వంగిపోవడం ఏమిటీ?” రాంబాబుని చూసి ఆ దారిన నిటారుగా నడుస్తున్న ఓ ముసలాయన మరో నిటారు ముసలాయనతో కామెంట్ కూడా చేశాడు. రాంబాబు వంగునే ఉక్రోషంగా వాళ్ళవైపు చాపు విసిరి ముందుకు అడుగులు వేశాడు. ఆఫీసు దగ్గర పడిన తర్వాత నడ్డి ప్ట్టుకాస్త సడలి నిటారుగా అయ్యాడు. ఆఫీసుకు ఆలస్యంగా వచ్చినందుకు ఆ రోజు నందివర్థన రావు దగ్గర బాగా చివాట్లు తిన్నాడు రాంబాబు.