Facebook Twitter
ప్రశ్నించిన ప్రతిబింబం

 

 ప్రశ్నించిన ప్రతిబింబం 


వెలుతురునన్ను తాకినప్పుడల్లా
నేను రెండుగా మారుతాను
ఒకటినేను మరొకటి నా ప్రతిబింబం
నా ప్రతిబింబమంటే
నాకు భలే సరదా
ఎంతసేపు చూసినా తనవితీరని నా ప్రతిబింబం
ఇట్టే కట్టిపడేయాలనుకున్న సమయాన
నా బాల్యం నాముందు నాట్యమాడుతుంది
తెలియని ఆనందనపు ఊహాలోకాల్లో
విహరించినంత ఉత్సాహం
స్వర్గమును నా గుప్పిట పట్టుకున్నట్టుగా
కొండంత గర్వం
ఇలా నా అడుగులను
నడకతో జతకట్టే ప్రతీక్షణం
నా నీడను చూసి
నేను నివ్వెరపోతుంటే
నన్ను చూసి ఒకవెర్రి నవ్వు విసిరేసి
ఓసారి నన్నిలా ప్రశ్నించింది నాప్రతిబింబం
ఓ సహచరీ..
నన్నుచూసి ఆశ్చర్య సముద్రంలో మునిగిపోతే
ముందుగతి తెలుసుకోవడం నీతరం కాదు
అందుకే... సాగిపో...
అవధులులేని తీరాలకు
అనంతసన్మార్గ దూరాలకు
గతాన్ని తవ్వుతూపోతే
మిగిలేది క్షణికానందమే
ఇదుగో... నేనుకూడా
నీచరణాలకు మోకరిల్లుతున్నాను
నన్ను చూస్తూ కాలయాపనకు తావివ్వొద్దు 
నీ పురోగమన పాదప్రయోగమే
నాకు పరమానందం అనగానే
నన్ను నేను
స్పర్శను కోల్పోయినంతపనయ్యింది ఆ క్షణమే
వెనుదిరిగిన నా చూపును
క్రమస్థితిలో వుంచి
నా చరణాలను
త్యాగధనులు నడిచిన
పోరుదారుల అడుగు జాడలవైపు మళ్ళించి
నామేధను
అలుపెరుగని లక్ష్యసాధనవైపు ఎక్కుపెట్టి
సాగిపోతున్నాను
- సుప్పని సత్యనారాయణ
సాహితీ కిరణం మాసపత్రిక సౌజన్యంతో