అమ్మో అమ్మాయిలు 40

 

ఇల్లు అలకగానే పండగకాదు విస్తరి చేయగానే విందుభోజనం కాదన్నట్లు బామ్మగారి ఆశీస్సుతో వెంటనే వాళ్ళ పెళ్ళిళ్ళు కాలేదు, కక్కొచ్చినా కళ్యాణమొచ్చినా ఆగదు. కాని ప్రతిదానికి ఓ సీజను వున్నట్లు పెళ్ళిళ్ల సీజను కూడా వేరే వుంటుంది. వ్యాకర్ణ జయచిత్రల సంగతి, అబ్బులు బిందురేఖల సంగతి ఎడాపెడా అటూ ఇటూ అందరికి తెలిసిపోయింది. అందరికి అందరు నచ్చటంతో వీళ్ల వివాహం ఎవరికీ అభ్యంతరం లేకపోయింది ఒక్క శాస్త్రిగారి మాత్రం నెల ఇరవై రోజుల వరకు మంచి ముహూర్తాలు లేవు అంటూ చల్లగా చెప్పాడు.

అది తెలిసి "నాకు వీళ్లమీద నమ్మకం లేదు" అన్నాడు అబ్బులు కళ్లజోడు తుడుచుకుంటూ.

అది చూసి వ్యాకర్ణ "ఏంటిరా అబ్బూ! ఏడిచావా?” అన్నాడు. అక్కడితో వూరుకోకుండా "బ్బొబ్బొబో" అని సానుభూతి చూపించాడు.

“నేను నీ కళ్ళకి కుక్కపిల్ల లాగాను పిల్లిపిల్ల లాగాను కబపడుతున్నానా?” అబ్బులు కళ్ళకి కళ్ళజోడు తగిలించుకుని మిర్రిమిర్రి చూస్తూ అడిగాడు.

“అబ్బే, అలాంటిదేమి లేదే" అబ్బులిని పైనుంచి కిందిదాకా ఎగాదిగా చూస్తూ చెప్పాడు వ్యాకర్ణ.

“మరి కుక్కపిల్లను పిలిచినట్లు బ్బొబ్బొబొ ఏమిటోయ్.

“అదా!” “ఆ....!దే.”

“దేనికంటే సానుభూతిగ బొబ్బొబ్బొ అన్నాను.”

“నాపై సానుభూతా! నాకేం కాని రోగం రాలేదే!”

“రోగమని కాదు.”

“మరి దేనికట?....? వెధవ నాన్చుడు నీవూను. చెప్పి అఘోరించు.”

“నువ్వు ఏడ్చావు కదా!”

“నేను ఏడ్చానా?” తెల్లబోయాడు అబ్బులు.

“మరి కళ్ళజోడు తుడుచుకున్నావు కదా!”

“నీబొంద, పెళ్ళి అనంగానే పిచ్చిపట్టింది. ఏడిస్తే ఎవరైనా ఏం తుడుచుకుంటారు?”

“కళ్ళు" టకీమని చెప్పాడు వ్యాకర్ణ.

“మరి నే తుడిచింది కళ్ళజోడు కదా?” లా చదవకపోయినా లా పాయింటు తీస్తూ అడిగాడు అబ్బులు.

“కళ్ళనీళ్ళతో కళ్ళజోడు తడిసిందేమో అందుకు జోడు తుడుచుకుంటున్నావేమో అనుకున్నాను.....” నాన్చుతు చెప్పాడు వ్యాకర్ణ.

“నీకు పూర్తిగా మతిపోయింది" ఒక్కముక్కలో తేల్చిపారేశాడు అబ్బులు.

“అదేం మాటరా అబ్బీ! నిక్షేపంలాంటి నన్నుపట్టుకుని.....”

“లేకపోతే ఏమిటిరా తలతిక్క వాడుగు. ఏడిస్తే కళ్ళు తుడుచుకుంటారు అంతేగాని కళ్లజోడు కాదు.”

“అది నిజమేననుకో. నాకు వీళ్ళమీద నమ్మకం లేదంటూ కళ్ళు........ సారీ కళ్ళజోడు తుచుడుకుంటుంటే ఎవరో చావు బతుకుల్లో వున్నారు, డాక్టరు ఏ విషయము సరిగా చెప్పటంలేదు ఆ పరిస్థితులలో నీవు డాక్టర్లని పట్టుకుని నాకు వీళ్ళమీద నమ్మకం లేదు అని వుండవచ్చునని ముందుగా వూహించి సానుభూతిగా బొబ్బొబ్బొ అన్నాను. రా అబ్బులూ!”

“అంతేనా?” అబ్బులు నాలుగు కళ్ళలోంచి వ్యాకర్ణని నఖశిఖ పర్యంతమూ పరీక్షగా చూస్తూ అన్నాడు.

“అంతే" తల వాల్చుకుని చెప్పాడు వ్యాకర్ణ.

“ఇది ఓ భయంకర వ్యాధి. దీని పేరు లాట్కోడిస్కూ గ్రాఫై ఎనీషి యూఫిర్.”

“అమ్మబాబోయ్! ఇది యింత భయంకరమైన వ్యాధా! దీని లక్షణాలు ఏమిటిరా అబ్బూ!”

“లేనిది వుందనుకోవటం వున్నది లేదనుకోవటం ముఖ్య లక్షణం. సపోజ్ నీకింకా పెళ్ళికాలేదు అవునా!”

“అవునో కాదో నీకు తెలుసు టైమ్ వేస్ట్ చేస్తూ అవునా! కాదా! అని వెధవ ప్రశ్నలు వేయక డైరెక్ట్ గా చెప్పేసేయి.”

“సరే. కాస్త ఆలశ్యాన్ని కూడా భరించలేకపోవటం కూడా ఆ వ్యాధి లక్షణమే. ఇహ విషయానికొస్తాను. నీకు జయచిత్రకు ఇంకా పెళ్ళికాలేదు. కాని నీవు రాత్రింబవళ్లు కాస్త తీరుబడి దొరికితే చాలు ఆలోచించిన వాడివి ఆలోచించినట్లే వుంటున్నావు. ఆ....... ఆలోచనలు ఎలా వుంటాయి అంటే నీకు జయచిత్రతో పెళ్ళి అయినట్లు.... టింకులాంటి మగబిడ్డ... పింకులాంటి ఆడపిల్లకు తండ్రివి అయినట్లు అన్నమాట..... టింకూ పింకులు చాలంటావా నీకు. ఇంకో నలుగురన్నా లేకపోతే ఏం బాగుంటుంది అని జయచిత్ర ముద్దు ముద్దుగా వాదులాడుకుంటుంటారు అవునా!”

ఆత్రంగా వింటున్న వ్యాకర్ణ "నీ అవునా తగలడ విషయం చెప్పుకుపొమ్మన్నానా!” అంటూ కోప్పడ్డాడు.

“నేనేమన్నా రాంగ్ రూట్ లో పడి చెప్పుకుపోతున్నానేమోనని అవునా అని అడిగాను. అవునా అంటే తప్పా! అవునా అని అడగటం బూతుమాట అన్నట్టా?” అబ్బులు చొక్కా చేతులు మడుస్తూ పోట్లాటకు దిగుతూ అడిగాడు.

“వరేయ్, వరేయ్, అలా కోపం తెచ్చుకోకురా! ఏదో తెలివి తక్కువగా తొందరపడి నోరు జారాను. సారీర. నీవు చెప్పింది సెంట్ పర్సెంట్ కరెక్ట్. అవును...... అవును... అవును... యిక చెప్పరా!” వ్యాకర్ణ బాధాపూరిత స్వరంతో అనేసరికి అబ్బులు చల్లబడ్డాడు

"సరేలే. నే చెప్పింది కరెక్ట్ అంటూ ఒప్పుకున్నావు కాబట్టి క్షమించి చెపుతున్నాను. సావధానుండవై విను....” అలాగే అన్నట్టు తల ఆడించాడు వ్యాకర్ణ.

“పిల్లలు కావాలి వద్దు అనే విషయంలో నీవు జయచిత్ర తీవ్రంగా వాదులాడుకుంటుంటారు. కనేది నేను మీకేం కష్టం అంటుంది జయచిత్ర. పోషించేది నేను. నీకేం తుమ్మినంత తేలిగ్గా కంటావు. ఆ తర్వాత అన్ని కస్టాలు నాకే" అంటావు నీవు. ఎంతకీ మీ మధ్య వాదన తెగదు. పదిమంది పిల్లల వల్ల కష్టం ఏమిటిట! పంచదార క్యూలో ఒకణ్ని కిరసనాయిలు క్యూలో యింకొకడిని వెచ్చాలు తేవడానికి...... అలా అలా అందరిని పనులకి వుపయోగించవచ్చు. మీ మగాళ్లకేమి తెలియక ఏదేదో అంటుంటారు. మీకేం ఉదయమవగానే ఆఫీసుకెళ్ళి సాయంత్ర మనగ వస్తారు. నా జీవితమంతా కిరసనాయిలు క్యూలోనే సరిపోతుంది.

పంచదార క్యూలోనే తల పండిపోతుంది. అంటూ ధాం ధూం లాడుతుంది. నువ్వు కాసేపు నీ తలకాయే పట్టుకుని ఆలోచిస్తావు. మంచి ఆలోచన తడుతుంది. మన మాజీ ప్రధానికి చూడు ఎంచక్క ఇద్దరే ఇద్దరు పిల్లలు ప్రియాంక, రాహుల్, సోనియాగాంధీ భర్తతో సహకరించి ఇద్దరితోనే పులిస్టాపు పెట్టింది కనుకనే రాజీవ్ ప్రధాని కాగలిగారు ఢిల్లీ సింహాసనం ఎక్కారు. ఇండియాకి రారాజు అయ్యారు అది ఇది అంటూ ఏదేదో ఉదాహరణలతో సహా చెపుతావు.

నా భర్త యింత తెలివి తక్కువ వాడేమిటమ్మా అని ఓ పక్క వాపోతూ మరోపక్క నీ తెలివి తక్కువకి నీ ముఖానే నవ్వి 'అది వారసత్వ సింహాసనం. పిచ్చిపిచ్చి ఆశలు పెట్టుకోకండి మన ముఖ్యమంత్రిని చూడండి ఎంచక్కా డజనుదాకా కన్నాడు' అంటుంది. “ఆయనే!!” అంటావు నీవు ఆశ్చర్యంతో నోరెల్లబెట్టి. “బోడివీట్టూ మీరూను" అని ముద్దు ముద్దుగా కోప్పడి "మగవాళ్లు పిల్లలను కంటారని ఏ రచయిత్రి తన నవలలో యింత వరకు రాయలేదు లెండి" అని అకారణంగా రచయిత్రులను తిట్టి, ఆపై

"వాళ్ళావిడ డజనుమంది దాకా కనబట్టే ఆయన ముఖ్యమంత్రి అవలీలగా కాగలిగారని..... బోడిగుండుకి మోకాలుకి ముడిపెట్టి వాదిస్తుంది. జయచిత్రతో వాదించలేక "అయితే నేను ముఖ్యమంత్రిని కావచ్చంటావ్!” ఆశపడుతుంటావ్. అదేం అంత కష్టం కాదు ముఖ్యమంత్రుల పదవులు మూణ్ణాళ్ళముచ్చటే. నేను కంటావుంటాను. మీరు ఎవరెవరికి గోతులు తీయాలా అని ఆలోచిస్తూ కూర్చోండి. ఆ తర్వాత గోతులు తవ్వటానికి ప్రతిపక్షాల సరుకులు తట్టా బుట్టా సర్దుకుని పలుగు పార పుచ్చుకుని

"నీ కాల్ మొకుత దొర!” అంటూ వచ్చి పడతాయి. అందరికి నీవు అభయహస్తం ఎడం చేత్తో యిస్తావు. బస్. అందరూ గోతులు తవ్వుతారు. ఆ గోతుల్లో వున్నా ప్రభుత్వమేగాక తవ్వినవాళ్ళు కూడా పడతారు. అప్పుడు నీ రొట్టె విరిగి పంచదార పాకంలో పడుతుంది. నీవు ముఖ్యమంత్రివి అయిపోతావ్. ఆఫ్ కోర్స్ నీ పదవికాలం మూణ్ణాళ్ళ ముచ్చటే కావచ్చు. కాని ఈలోపల ఏడేడు తరాలకి సరిపోను డబ్బు మూటగట్టుకోవచ్చు. సగం పైన భూమి ఆక్రమించుకోవచ్చు.

మన అబ్బాయిలకు, అమ్మాయిలకు ఎంచక్కా తలా యాభైకోట్లు యిచ్చేయవచ్చు. అంతే ననుకుంటున్నారా! జలుబుచేస్తే ముక్కు పరీక్ష చేయించుకోవటానికి అమెరికా, దగ్గు వస్తుంటే కొండనాలుక ఎక్స్ రే తీయించుకోటానికి రష్యా అలా అలా తిరిగి రావచ్చు. మన చంటి వెధవకి వేలిమీద గోరు పైకి లేచిందనుకొండి. ఇండియా డాక్టర్లంతా పనికిమాలిన వాళ్ళు కదా! అందుకని మన చంటి వెధవని ఏ ఇంగ్లాండో తీసుకెళ్ళి ఫారన్ డాక్టరుచేత వేలిమీద పైకి లేచిన గోరుని జాగ్రత్తగా తీయిస్తాము. అలా చాలా సౌకర్యాలు వుంటాయి. ఆలోచించండి బాగా ఆలోచించండి" మరి అంటుంది జయచిత్ర.

అంతే నీకు ముఖ్యమంత్రిని కావాలనే పిచ్చి పట్టుకుంటుంది. రాత్రింబవళ్లు యిదే ఆలోచన. ఇలా ఒక చిన్న విషయంలోంచి అనగా నీకు జయచిత్రకి పెళ్ళి అయింతర్వాత..... మీ మధ్య జరిగే చిన్న విషయంలోంచి యింత పెద్ద విషయంలోకి ఆ ఆలోచన అలా అలా సాగిపోతూ వుంటుంది. ఆలూ లేదు చూలు లేదు అల్లుడి పేరు సోమలింగం లాగా మీ పెళ్ళి కాకముందే యిన్ని ఆలోచనలు వచ్చిపోతుంటాయి. అలాంటి జబ్బు నీకు పట్టుకుంది. అవునా!” అబ్బులు విషయం చెప్పి అడిగాడు.