నా ఆలాచనా అక్షరాలను ఆకాశంలో

విసిరేస్తే నవ్వేనక్షత్రాలయ్యాయి

ఆ నక్షత్రాల మధ్యన

మెరిసే చంద్రున్ని అడిగా

ఇంతటి చక్కదనం నీకెక్కడిదని?

పక్కుననవ్వి ప్రక్కనున్న 

సూర్యున్ని ఒక్కసారి అడగమనే

సూర్యున్ని అడిగితే సృష్టికర్త నడగమనే

సృష్టికర్తను ఆశతో అర్థించా... భక్తితో ప్రార్థించా

అందమంటే అర్థమేమని?అదెక్కడ దాక్కొని ఉందని?

ఆ దైవం నవ్వి నాచెవిలో ఇలా ఊదే

ఓ భక్తా అదెక్కడో లేదు నీవుచూసే నీచూపుల్లోనేననే

గోడపక్కన గొర్రె పిల్లను పెట్టుకొని ఊరంతావెతికినట్టు

అందంకోసం ఎందెందో వెతికిన అంధున్ని...ఔనుమరి

దుప్పటి కప్పుకున్నంతసేపే...ఏవెచ్చదమైనా 

గుట్టురట్టుకానంతకాలమే...

గుప్పెట దాగినంతకాలమే.....ఏగుట్టు విలువైనా

పూజారి అనుగ్రహం ఉన్నంత కాలమే...

గుడితలుపుల్ని మూయనంతకాలమే...ఏదైవదర్శనమైనా

ఎవరికీ తెలియనంతకాలమే.....ఏ చిదంబర రహస్యమైనా