ఆహా ఏమీ 

ఆ జవరాలి

అందము ! అది

మతిపోగొట్టే

మన్మధబాణమే

ఆహా ఏమి 

ఆ వగలాడి 

ఒంపు సొంపులు !

ఆమె సొంతమైతే ఇక

నా బ్రతుకు స్వర్గమే

ఔరా! ఇదినిజమే

ఆ సౌందర్యరాశి

నా కంటపడితే 

నా మనసు తన 

వెంట పడితే నాకు

ఇక ఆకలుండదు 

దాహముండదు

తనను చూస్తుంటే

ఔను బాహ్యసౌందర్యం కన్న

అంతఃసౌందర్యమే మిన్న అంటారే 

మరి ఓ సౌందర్యమా నీవెక్కడ?

నవయవ్వనజవ్వని 

ఓరచూపుల్లోనా

కోరచూపుల్లోనా 

కొంటెచూపుల్లోనా

చిలపిచూపుల్లోనా 

చిలకపలుకుల్లోనా

కులుకు నడకల్లోనా

నాజూకైన నడుములోనా 

ఎగిరే ముంగురుల్లోనా 

నల్లత్రాచులా నాట్యమాడే

వాలుజడలోనా 

మెరిసే మెడలోనా

చేతి గాజుల్లోనా

మత్తెక్కించే

కాటుక కళ్ళల్లోనా

కాలిఅందెల్లోనా 

కట్టినచీరలోనా

పెట్టినబొట్టులోనా? లేదు లేదు!

ఓ సౌందర్యమా ! మరి నీవెక్కడ? 

ఆపదలో ఆదుకునే 

అమృతహస్తాల్లో నేనక్కడ ! 

కరుణ ప్రేమ దయ

జాలి మంచితనం 

మానవత్వం నిండి 

పొయ్యిమీద పాలలా పొంగిపొర్లే 

ప్రతిమనిషి అంతరంగంలో నేనక్కడ !