అమ్మా

మాతా కవళం

భవతీ భిక్షాందేహి

తల్లీ అన్నపూర్నేశ్వరి

కాస్త బిక్ష వేయండి తల్లి

ఆకలి దహించుకు పోతోంది

ఇది మూడవసారి

ఎంత గొంతుచించుకున్నా

ఎంతగా పిలిచినా ఆ ఇల్లాలు

కరుణించడంలేదు కనిపించడం లేదు

కారణమేమిటో అసలు తెలియకున్నది

వారం తర్వాత ఇంటిముందు

అవే అరుపులు అవే ఆకలికేకలు

గుమ్మం వైపు గుడ్లగూబలా చూపులు

ఇల్లాలు బయటికి రాదాయె బిక్ష వేయదాయె

ఆమెకు ఈ సన్యాసులంటే భయమేమో?

ఆ తల్లికి ఈ బిక్షగాళ్ళంటే అసహ్యమేమో ?

అరిచి అరిచి గొంతు బొంగురు పోతుంది కాదు 

కాదు ఖచ్చితంగా ఆ ఇల్లాలు చెవిటిమేళమే?

సందేహాలతో సతమతమౌతూ ధైర్యంచేసి తలుపు 

తట్టి కొట్టి భవతీ భిక్షాందేహి మాతా కవళమంటూ

బిగ్గరగా పెట్టిన ఆ గావుకేకకు తలుపు తెరుచుకుంది

తన శ్రమ ఫలించింది కాని ఆ ఇల్లాలును చూడగానే

కళ్ళు రెండుబైర్లు కమ్మాయి,కాలికింద భూమికదిలింది

ఆ ఇల్లాలు బిక్షతో రాలేదు బిడ్డనెత్తుకొని వచ్చింది

వారెవరో కాదు సాక్షాత్తు తన భార్యా తన కన్నబిడ్డే

తానప్పులపాలై తీర్చేదారిలేక "వేషంమార్చి" సన్యాసైతే

తనభార్య "ఊరినేమార్చి" ఒంటరిగా బ్రతుకుతోంది బిడ్డతో 

భిక్షకోసం కాదు భార్యబిడ్డల కోసం అరచినట్టైంది

కన్నీళ్ళతో ఎదురుగా కట్టుకున్న భార్యా... కన్నబిడ్డ

అందుకే సన్యాసం ఆశ్రమానికి తాను మాత్రం ఇంటిలోనికి...

నాటి బుద్ధుడు భార్యాబిడ్డలను వదిలి సన్యాసిగా మారాడు

నేటి బుధ్దుడు సన్యాసాన్ని త్యజించి భార్యాబిడ్డల్ని చేరాడు