కరోనా పుట్టె
కారుచిచ్చుపెట్టే
విశ్వమంతా పూరిగుడిసెలా
మళ్ళీమళ్ళీ తగలబడిపోతూవుంటే
నిన్న
చెరువుల్లో చేపల్లా
ప్రశాంతంగా స్వేచ్ఛగా
నిశ్చింతగా బ్రతికిన ప్రజలంతా
నేడు జాలిలేని
జాలరివలలో చిక్కి
గట్టున పడిన చేపల్లా
గిలగిలకొట్టుకుంటున్నారు
కరోనా కాలసర్పం
విషపుకోరలకు చిక్కి
విలవిల్లాడుతున్నారు
ఆదుకునే నాధుడు లేక
ఊపిరాడక ఉక్కిరిబిక్కిరౌతున్నారు
దిక్కుతోచక దిక్కులు చూస్తూ
ముక్కోటిదేవతలకు మొక్కుకుంటున్నారు
కంటికి కనపడని కరుణించని
ఆ కరోనా మృత్యువునుండి కాపాడమని
ఏదైవం కూడా ధైర్యం చేసి
దగ్గరకు రావడం లేదాయె దయచూపడం లేదాయె
ఈ మానవాళికి దిక్కెవరో అర్థం కావడం లేదాయె
మరి ఈ కరోనా రక్కసి
అంతమెప్పుడో ? ఎప్పుడో? ఎప్పుడో?
ఇమ్యూనిటీని పెంచుకున్నప్పుడే !
అసలైన సిసలైన సంజీవిని వచ్చినప్పుడే !
రెండు డోసులు వ్యాక్సిన్ వేసుకున్నప్పుడే !
కరోనా కలలో రానప్పుడే ! ఆ భూతభయం వీడినప్పుడే !
ఆత్మస్థైర్యం ఆత్మవిశ్వాసం అందరికి ఆయుధాలైనప్పుడే
 |