సత్యాన్ని, తత్వాన్ని నిగూఢంగా దాచుకున్న కథ!

ఒక పల్లెలో ఒక రైతు ఉండేవాడు. అతడు తనదగ్గరున్న మూడు గాడిదలను అమ్మేయాలని అనుకున్నాడు. కానీ వాటిని అమ్మేయాలంటే సంతకు తీసుకెళ్లాలి. పక్క ఊళ్ళో మాత్రమే సంత జరుగుతుంది. "ఎలాగైనా సరే సంతకు తీసుకెళ్లి అమ్మితే లాభం వస్తుంది కాబట్టి కష్టపడి సంతకు వెళతాను" అనుకున్నాడు. అలా అనుకోగానే ఆ గాడిదలను తీసుకుని బయలుదేరాడు. రెండు ఊర్లకు మధ్యమార్గంలో ఓ నది కనిపించింది. అసలే నడిచీ నడిచీ ఒళ్లంతా చెమట పట్టేసింది. ఆ చెమటకు వీపు చిటచిటలాడిపోతోంది నదీ స్నానం చేస్తే పుణ్యం, శుభ్రత రెండూ దక్కుతాయి కదా చేసేద్దాం" అనుకున్నాడు.

అయితే ఆ గాడిదలు కట్టేయడం పెద్ద సమస్యగా మారింది. వాటిని కట్టేయడానికి తన దగ్గర రెండే తాళ్లున్నాయి... మరి మూడో గాడిదను కట్టేయడం ఎలా?? అనుకున్నాడు.

అపుడే అక్కడ ఓ సన్యాసి నడిచిపోతున్నాడు. అతడిని చూసిన రైతు "ఓ స్వామీ…..!!" అని పిలిచాడు.

ఆయన ఆగి రైతువైపు ఏమిటన్నట్టు చూసాడు.

"స్వామీ!! నీ దగ్గర ఓ తాడు ఉంటే ఇవ్వవా...? కాసేపు నా గాడిదను కట్టేస్తా, నా స్నానం కాగానే నీ తాడు నీకు తిరిగి ఇచ్చేస్తా" అని అడిగాడు.

"నా దగ్గర తాడు లేదు కానీ నీకు ఓ ఉపాయం చెబుతాను" అన్నాడు ఆ సాధువు.

"ఏమిటో చెప్పండి స్వామీ!!" అని అడిగాడు రైతు.

"నీ దగ్గర ఉన్న తాళ్లతో ఆ రెండు గాడిదలను కట్టెయ్... ఆ మూడోది చూస్తూనే ఉంటుంది. తరువాత దీని వెనక్కి వెళ్లి తాడుతో చెట్టుకు కట్టేస్తున్నట్టు నటించు" అని చెప్పాడు సాధువు.

"ఇదెలా జరుగుతుంది. ఇదేదో వింతగా ఉందే!!" అనుకున్నాడు రైతు. కానీ దిక్కులేక సాధువు చెప్పినట్టే చేశాడు. నదీస్నానం పూర్తిచేసి వెనక్కి వచ్చి ఆ రెండు గాడిదల కట్లు విప్పేశాడు, తరువాత వాటిని అదిలించాడు, అవి కదిలాయి. అతను ముందు నడుస్తున్నాడు. కొన్ని అడుగులు వేశక వెనక్కి తిరిగి చూస్తే రెండు గాడుదులు మాత్రమే తన వెనుక వస్తున్నాయి కానీ మూడో గాడిద మాత్రం ఆ చెట్టు దగ్గర నుంచి అస్సలు కదలడం లేదు, అక్కడే ఉండిపోయింది.

"దీనికేమయ్యింది?? ఇవి వస్తున్నప్పుడు అది రావచ్చుగా" అని దానిదగ్గరకు వెళ్లి తట్టాడు, కొట్టాడు, తిట్టాడు... ఊహూ.. ఫలితం లేదు.

"ఇదేంటి మంత్రం వేసినట్టు ఇలాగే నిలబడిపోయింది ఇక్కడే. ఏమి చెయ్యాలిప్పుడు" అని దిక్కుతోచక అటూఇటూ చూస్తుంటే అదే సాధువు మళ్లీ కనిపించాడు.

"స్వామీ, స్వామీ, ఇది మొరాయిస్తోంది, కదలనంటోంది. ఏమైనా సలహా ఇవ్వండి స్వామి" అని అడిగాడు.

"అసలు నువ్వు కట్లు విప్పితే కదా, అది కదిలేది" అన్నాడు సాధువు.

"అసలు నేను కట్టేస్తే కదా స్వామి నేను విప్పడానికి" అన్నాడు రైతు.

"అవునోయీ, అది నీకు తెలుసు, నాకు తెలుసు, ఆ గాడిదకు తెలియదు కదా!! తను ఇంకా కట్టేసి ఉన్నట్టే భావిస్తోంది" అని చెప్పాడు సాధువు.

"అయ్యో, మరేం చేయాలిప్పుడు..?" అని అడిగాడు రైతు.

"కట్లు విప్పితే సరి కదులుతుంది" అని మళ్లీ అదే మాట చెప్పాడు సాధువు

"అసలు కట్టేస్తే కదా స్వామీ విప్పేది" అని మొత్తుకున్నాడు రైతు.

"పిచ్చోడా!! కట్టేసినట్టు ఎలా నటించావో, విప్పేసినట్టు కూడా నటించవోయ్" అని సలహా ఇచ్చాడు సాధువు.

సాధువు చెప్పినట్టు రైతు అలాగే చేశాడు... గాడిద ముందుకు కదిలింది, మిగతా రెండింటితో కలిసింది. రైతు సాధువు వైపు అయోమయంగా చూశాడు...

‘‘మనుషులు కూడా అంతేనోయ్... కనిపించని బంధాలేవో మనల్ని ఇక్కడే కట్టేసినట్టు వ్యవహరిస్తాం. కదలం, ఉన్నచోటు వదలం. నిజానికి అవన్నీ భ్రమాత్మక బంధాలు. అవేమీ లేవనే నిజం తెలిస్తే చాలు. ప్రపంచమంతా నీదే" అని చెబుతూ వెళ్ళిపోయాడు సాధువు.

అర్థమయ్యీ కానట్టుగా ఉంది అనుకున్నాడు రైతు. అవును, మరి తత్వం, సత్యం ఎప్పుడూ సంపూర్ణంగా అర్థం కావుగా. తరువాత రైతు గాడిదలతో సంతకు వెళ్ళిపోయాడు.

◆నిశ్శబ్ద.