ఆమె తనకి కన్పించిన క్షణం ఎలాంటిదోగాని ఆమె అందం తనని కట్టేసింది. వివాహిత స్త్రీ తప్పు అని తనని తాను మందలించుకున్నాడు. తన అదృష్టం కొద్దీ అర్చన భర్తనించీ విడిపోయింది, తన ఆలోచనలకి ఓ రూపు కన్పించింది. అర్చన విడిపోవడం.....ఇంకా వెర్రిగా ఆలోచించి ఆమెని దూరం చేసుకోడు నిద్ర పట్టకుండా దొర్లుతున్న అతని గతం కళ్ళముందు కదిలింది ఆమెతో పరిచయం వింతయిన స్థితిలో జరిగింది.
    
                                       *    *    *
    
    కొత్త సంవత్సరం అడుగుపెట్టి అప్పటికి రెండు గంటలయింది పాత సంవత్సరానికి వీడ్కోలు యిచ్చి కొత్త సంవత్సరానికి స్వాగతం డ్రింకులతో, డ్యాన్సులతో పలికి క్లబ్బులో డిన్నరు తీసుకుని రాత్రి రెండు గంటల వేళ డ్రింకు యిచ్చిన మత్తు గమ్మత్తుగా వుండి ఆఘ మేఘాలలో తేలిపోతున్నట్లు స్కూటర్ మీద వచ్చి ఉషారుగా ఈల వేసుకుంటూ స్కూటర్ మెట్లదగ్గరపెట్టి తాళంవేసి తాళం చెవులు తిప్పుకుంటూ మెట్లెక్కాడు రాజేష్. ఇంకారెండు మెట్లుండగా అతను సడన్ గా బ్రేక్ వేసి నట్లు ఆగిపోయాడు. నోట్లో యీలపాట స్విచ్ నొక్కినట్లు ఆగిపోయింది. ఆ రెండు మెట్ల తరువాత కారిడార్ లో 206 ప్లాట్ ముందు కూలబడి కనబడిన స్త్రీ మూర్తిని చూసి ముందుకడుగు పడలేదు. మెట్లమీద చప్పుడికి ఆమె తలతిప్పి చూసి చటుక్కునలేచి నిలబడి ఏం తెలీనట్లు తలుపు తట్టసాగింది రాత్రి రెండు గంటలవేళ బయట గుమ్మందగ్గర కూర్చుని ఆమె ఏం చేస్తోందో సంగతి అర్ధంకాక తెల్లబోయి ఏదో అనాలనుకొని ఎలా అడగాలో తెలియక సందిగ్ధంగా ఆమెవంక చూస్తూ ఆ రెండు మెట్లు ఎక్కాడు.
    ఆమె రాజేష్ ని చూసి ఓ చిన్న నవ్వు నవ్వి "ఆయన నిద్రపోతున్నట్లున్నాడు - తలుపు తట్టినా వినిపించుకోవడంలేదు" సంజాయిషీయిస్తున్నట్లు తలవంచుకుని గొణిగింది.
    కాని ఆమె మొహం చూస్తే అది నిజం కాదని అంత మత్తులోనూ అన్పించింది. రాజేష్ కి ఏడ్చినట్లు ఆమె కళ్ళు ఉబ్బి ఎర్రబడి వున్నాయి మొహం అంతా ఎర్రగా కందివుంది. చేతిలో బరువుగా పాప భుజంమీద నిద్రపోతోంది. అంత అర్దరాత్రివేళ ఆమె ఎక్కడికో వెళ్ళిరావడం భర్త తలుపు తీయకపోవడం అన్నది నమ్మబుద్ధికాలేదు.
    "మీరు - మీరింత రాత్రి ఎక్కడనించి?" ఏదో అడగబోయాడు ఆమె తల తిప్పుకుని తలుపు కొడుతూ.
    "మీరు వెళ్ళండి లోపలికి, ఆయన తలుపు తీస్తారులెండి" అంది మాట తుంచేస్తూ-బ్రహ్మచారి అయిన రాజేష్ అంత అర్ధరాత్రి ఆమెతో ఇంక ఏం మాట్లాడాలో తెలియక వంటరి అయిన తనింట్లోకి ఆమెని రమ్మని పిలవవచ్చో లేదొ, యీ చలిలో ఆమె పాపతో ఎంతసేపు అలా గుమ్మంముందు నిలబడ్తుంది. ఆ స్టుపిడ్ తాగి వళ్ళెరగకుండా పడుకున్నాడు కాబోలు అయినా అర్ధరాత్రి యీమె ఎక్కడికి వెళ్ళి వచ్చి వుంటుంది. ఆమె కట్టుకున్న నలిగిన చీర చూస్తే బయటికి వెళ్ళి వచ్చినదానిలా లేదు. ఆ రాస్కెల్ యీమెని తన్ని బయటికి నెట్టి తలుపులు మూసుకోలేదు గదా అనుకుంటూ నెమ్మదిగా తన డోర్ ముందుకెళ్ళి జేబులోంచి తాళం తీసి తెరిచి "మీకు అభ్యంతరం లేకపోతే లోపలికి వచ్చి కూర్చోండి-చలిలో పాపతో ఎంతకని నిలబడతారు బయట" అన్నాడు తడబడ్తూ.
    "వద్దు ప్లీజ్ మీరు లోపలికెళ్ళండి" అంది ఆమె కాస్త కటువుగా. అలా అన్న ఆమెని యింకెలా పిలవాలో తెలియక నెమ్మదిగా లోపలికెళ్ళి తలుపు మూసుకున్నాడు రాజేష్.
    బట్టలు మార్చుకుంటున్నా బాత్ రూమ్ కెళ్ళి వాష్ చేసుకుని పైకి వచ్చాక, అర్ధరాత్రి దాటి, తాగిన మత్తుతో కళ్ళు కూరుకుపోతున్నా ఆమె లోపలికెళ్ళిందో లేదో, యింకా ఆ చలిలో అక్కడే వుందోనన్న సందేహం అతన్ని దొలుస్తూనే వుంది ఆమె గట్టిగా ఎందుకు తలుపు బాదదు గట్టిగా ఎందుకు పిలవదు. ఆ ఏడుస్తున్న ఆమె మొహం చూస్తే ఆమె చెప్పింది నమ్మలేదు అతను. నెమ్మదిగా తలుపు దగ్గరికి వచ్చి 'కీహూల్ నించి బయటికి చూశాడు. కారిడార్ లైటు వెలుగులో ఆమె యింకా అక్కడే వుండడం స్పష్టంగా కన్పించింది.
    తలుపుముందు కూలబడి వళ్ళో పాపని పెట్టుకుని ఆ చీర కొంగుతో ఢిల్లీ డిసెంబరు చలిని తట్టుకోలేక నిస్సహాయంగా గోడకి తలవాల్చి కూర్చున్న ఆమెని చూస్తే రాజేష్ కి కడుపులో దేవింది. దుర్మార్గుడు యింత చలిలో అర్దరాత్రి చంటిపిల్లతో ఆమెని బయటికి గెంటుతాడా ఆవేశం ఆపుకోలేకపోయాడు. రాజేష్ తలుపులు బద్దలుకొట్టి వాడిని బయటకీడ్చి నాలుగు తన్నాలన్నంత ఆవేశం వచ్చింది. యీమె యిలా వూరుకుంటుందేం. అరిచి నలుగురినీ పిల్చి తన్నించదేం హు ఎలా అరుస్తుంది. పరువు ప్రతిష్టలు ఆమె నోరు నొక్కేసుంటాయి అర్చి,పిల్చి నలుగురిని పోగేస్తే పోయేది ఆమె పరువేగా. అయినింటి ఆమెకి పరువేగా ముఖ్యం. యింత తెల్లార్లూ ఆ రాస్కెల్ తలుపు తీయకపోతే ఆ చలిలో అక్కడే వుండాల్సిందే ఆమె. యింక చూస్తూ వూరుకోలేకపోయాడు. అప్పటికే మూడు గంటల సమయమవుతోంది. బయట చలి ఘోరంగా వుంది-చటుక్కున తలుపుతీసి బయటికి వచ్చాడు రాజేష్. మళ్ళీ బయటికి వచ్చిన అతన్ని చూసి ఆమె తడబడి లేవబోయింది.
    "చూడండి మిసెస్ రావు, ఈ అర్ధరాత్రి యీ చలిలో పాపతో ఎంతసేపు యిలా వెయిట్ చేస్తారు బయట. ప్లీజ్ మా యింట్లోకి వచ్చి ఆ గదిలో పడుకోండి. ఆయన యివాళ న్యూయియర్ గదా బాగా డ్రింక్ తీసుకున్నట్లున్నారు. లేచే మాటైతే ఈ పాటికి లేచి తలుపు తీసేవారు ఉదయమే వెడుదురు గాని వచ్చి పడుకోండి. పాప కోసమైనా" తనకేం తెలీనట్టు మామూలుగా అన్నాడు-అర్చన తలెత్తి ఏదో చెప్పబోయి విరమించుకుని ఒక క్షణం ఆలోచించి లేచి నిలబడింది. మౌనంగా పాప నెత్తుకుని అతని వెంట లోపలికి నడిచింది.